W 1890 r. hrabia Jan Harrach przywiózł do swej posiadłości w Jilemnicy szwedzkie narty. Zlecił, by na ich podstawie wykonano kilka kopii, które chętni otrzymali później do przetestowania. Dzięki temu zetknął się z nimi m.in. nauczyciel Jan Buchar. Hrabia traktował narty jako doskonałą pomoc dla leśników, zaś Buchar odkrył ich wielkie możliwości na polu turystyki.
Jan Buchar urodził się w 1859 r. w Mříčnej. Pracował jako nauczyciel w miejscowości Dolní Štěpanice a w 1884 r. zajął się turystyką. Z jego inicjatywy powstała pierwsza czeska noclegownia studencka Labská bouda oraz szlak z góry Žalý do osady górskiej Horní Mísečky (dziś znany jako Bucharova cesta).
Pewnego dnia Buchar wyruszył na nartach od hrabiego Harracha do Benecka. Po powrocie z entuzjazmem opowiadał o swej wyprawie w jilemnickiej restauracji „U modré hvězdy”. Grupa, która skupiła się wokół niego, szybko przekształciła się w towarzystwo Český krkonošský spolek Ski. Buchar napisał do czasopisma „Pražský ilustrovaný kurýr“ artykuł o założeniu stworzyszenia. Tekst ten przeczytał m.in. Josef Rössler, prezes oddziału narciarskiego klubu łyżwiarskiego w Pradze. Obie organizacje wkrótce nawiązały współpracę. Turystyka organizowana przez Buchara zmieniła Karkonosze. Schroniska górskie przestano zamykać na zimę, oznakowano trasy a wpływy od turystów zaczęły rosnąć. Buchar poświęcił się kartografi i, pisał i wykładał. Dzięki niemu harrachovskie schroniska przeszły z rąk niemieckich do czeskich dzierżawców.
W 1930 Buchar doznał w Jilemnicy poważnego urazu po kolizji z samochodem osobowym, jednak udało mu się wrócić do zdrowia.
-jol-
Nesouhlas se zpracováním Vašich osobních údajů byl zaznamenán.
Váš záznam bude z databáze Vydavatelstvím KAM po Česku s.r.o. vymazán neprodleně, nejpozději však v zákonné lhůtě.
